Αρχαίοι Ελληνες ήταν δραστήριος και ενεργητικός λαός. Αρχαίος πολιτισμός όχι μεγάλου ελληνικού λαού είχε τεράστια επιρροή στην ανάπτυξη όλων των ευρωπαίων λαών. Στα έργα των ρώσων και ευρωπαίων συγγραφέων συχνά χρησιμοποιούνται λέξεις ελληνικής προέλευσης. Η ρώσικη λέξη "хамелеон" (χαμαιλέοντας) προέρχεται από την αρχαια ελληνική γλώσσα . Στην αρχαία ελληνική γλώσσα τις σαύρες που είχαν την ικανότητα να μεταμορφώνονται χρωματικά ονόμαζαν χαμαιλέοντες. Η λέξη "χαμαιλέοντας" προκύπτει από τις δύο λέξεις: χαμαί  και λέων που μπορεί να αποδοθεί ως "έρπων λεοντάρι", λόγω της ομοιότητας του λοφίου ενός είδους αυτής της σαύρας με τη χαίτη του λεονταριού. Σύμφωνα με την επιστήμη ο χαμαιλέοντας αλλάζει το χρώμα ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος: τον καιρό, τη θερμοκρασία ή τις διαθέσεις του. Αυτή η ιδιότητά του ήταν γνωστή στην Αρχαία Ελλάδα, επειδή ο Πλούταρχος συνέκρινε τον Αλκιβιάδη (πολιτικό της αρχαίας Ελλάδας) με τον χαμαιλέοντα λόγω της ικανότητας του να προσαρμόζεται στις δύσκολες καταστάσεις. Πρώτος όμως ο Αριστοτέλης στο έργο του συνέκρινε τον άνθρωπο με τον χαμαιλέοντα, ορίζοντας την έννοια "ευδαίμων άνθρωπος". Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευδαίμων συνέχεια λόγω εναλλαγών της τύχης. Με αυτή την έννοια αυτός συνέκρινε τον άνθρωπο με χαμαιλέοντα. Αργότερα η μορφή του χαμαιλέοντα άρχισε να χρησιμοποιείται από άλλους συγγραφεις για να περιγράφουν άνθρωπο άστατο, υποκριτή, που αλλάζει τις πεποιθήσεις και τη συμπεριφορά του ανάλογα με το περιβάλλον.